กะหร็อมกะแหร็ม

ว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ผมขึ้นกะหร็อมกะแหร็ม, หร็อมแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า.